ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

پراب ترانسمیتر صوت TR-SLT1A4 لوترون

تبدیل خشاب ترانسمیتر لترون LUTRON BNC-TR-PH

ترانسمیتر فشار با خروجی 4 تا 20 لوترون LUTRON TR-PS2W

ترانسمیتر لرزش LUTRON TR-VBT1A4

ترانسمیتر صدا Lutron TR-SLT1A4

ترانسمیتر رطوبت دو سیمه قلمی لوترون LUTRON TR-RH2W

ترانسمیتر دما مادون قرمز لوترون LUTRON TR-IR430

ترانسمیتر دما با پراب تیپ K مدلLUTRON-TR-TMK1A4

ترانسمیتر و نمایشگر اکسیژن محلول DO مدل 4803D

ترانسمیتر سرعت باد (آنمومتر) لوترون مدل LUTRON TR-AMT1A4

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

20مهر ماه - تجلیل از لسان الغیب

مجموعه اصلی: فرهنگ وهنر
مجموعه فرعی : شعر-آموزش-نقد

به نام خدا

قسمت اول

چه سرگردان همی ‌دارد
تو را این عقل کارافزا

ضرورت تجلیل از حافظ :
در تحلیل افکار و شخصیت حافظ دو خصوصیت بسیار بارز وجود دارد که هر انسان صاحب کمالی را ما وا می دارد که از وی تجلیل کند .
اول زبان فاخر او که همچنان بر قله زبان و شعر فارسی ایستاده است .
دوم معارف حافظ که خود او تاکید می کند که از نکات قرآنی استفاده کرده است .
قرآن درس همیشگی زندگی انسان است و شعر حافظ مستفاد از قرآن می باشد.
حافظ خود تاکید دارد که نکات قرآنی را در حد اعلا آموخته و در شعر خود متجلی ساخته است .
از این رو بزرگداشت حافظ ، بزرگداشت فرهنگ قرآنی و اسلامی و ایرانی و همچنین بزرگداشت اندیشه های نابی است که در دیوان وی به بهترین و شیواترین زبان ، بیان گردیده است .

حافظ شیرازی، شمس الدین محمد

(سال و محل تولد: 726 هـ.ق- شیراز ، سال و محل وفات: 791 هـ.ق- شیراز)

شمس الدین محمد حافظ ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب از مشهورترین شعرای تاریخ ایران زمین است .

با وجود شهرت والای این شاعران گران مایه در خصوص دوران زندگی حافظ بویژه زمان به دنیا آمدن او اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی در حدود سال 726 ه.ق در شهر شیراز به دنیا آمد است.

اطلاعات چندانی از خانواده و اجداد خواجه حافظ در دست نیست و ظاهراً پدرش بهاء الدین نام داشته و در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت کرده است.
شمس الدین از دوران طفولیت به مکتب و مدرسه روی آوردو آموخت سپری نمودن علوم و معلومات معمول زمان خویش به محضر علما و فضلای زادگاهش شتافت و از این بزرگان بویژه قوام الدین عبدا... بهره ها گرفت.

خواجه در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت.

مرگ حافظ احتمالاً در سال 971 ه.ق روی داده است و حافظ در گلگشت مصلی که منطقه ای زیبا و با صفا بود و حافظ علاقه زیادی به آن داشت به خاک سپرده شد و از آن پس آن محل به حافظیه مشهور گشت.

نقل شده است که در هنگام تشییع جنازه خواجه شیراز گروهی از متعصبان که اشعار شاعر و اشارات او به می و مطرب و ساقی را گواهی بر شرک و کفروی می دانستند مانع دفن حکیم به آیین مسلمانان شدند.

در مشاجره ای که بین دوستداران شاعر و مخالفان او در گرفت سرانجام قرار بر آن شد تا تفألی به دیوان خواجه زده و داوری را به اشعار او واگذارند.
پس از باز کردن دیوان اشعار این بیت شاهد آمد:

قدم دریغ مدار از جنازه حافظ -----
که گرچه غرق گناه است می رود به بهشت

حافظ بیشتر عمر خود را در شیراز گذراند و بر خلاف سعدی به جز یک سفر کوتاه به یزد و یک مسافرت نیمه تمام به بندر هرمز همواره در شیراز بود.

وی در دوران زندگی خود به شهرت عظیمی در سر تا سر ایران دست یافت و اشعار او به مناطقی دور دست همچون هند نیز راه یافت.

شهرت اصلی حافظ و رمز پویایی جاودانه آوازه او به سبب غزلسرایی و سرایش غزل های بسیار زیباست.

در ایران، پژوهندگان بسیاری دربارهٔ حافظ، کتاب و مقاله نوشتند.
در دهه‌های اخیر، پژوهندگان معاصر، در پرتو کتاب‌های تاریخی و تذکره‌های به چاپ رسیده، گوشه‌های مهمی از زندگی هنری و تاریخی حافظ را روشن کردند با این همه هنوز، بخش‌هایی از زندگی حافظ، ناشناخته است که دلدادگی و تلاش بیشتری را می‌طلبد.
شعر حافظ، این سعادت را یافت که به زودی، در پهنهٔ فلات ایران، و بخش‌هایی از آسیای صغیر و هند گسترش یابد. اکنون شهرت حافظ، جهانگیر شده است.

بیا تا گل بر افشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

جهان‌بینی و زیبایی‌شناسی حافظ
از مهمترین وجوه تفکر حافظ را می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- نظام هستی در اندیشه حافظ همچون دیگر متفکران عارف، نظام احسن است، در این نظام گل و خار در کنار هم معنای وجودی می یابند.

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما، گل بی خار کجاست؟

من اگر خارم اگر گل، چمن آرایی هست

که از آن دست که او می کشدم می رویم

2- عشق جان و حقیقت هستی است و در دریای پرموج و خونفشان عشق جز جان سپردن چاره ای نیست.

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

عقل می خواست کز آن شعله چراغ افروزد

   دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد

3- تسلیم و رضا و توکل ابعاد دیگری از اندیشه و جهان بینی حافظ را تشکیل می دهد.

آنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
      اگر از خمر بهشت است و اگر باده مست

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر داد توکل بایدش

4- فرزند زمان خود بودن، نوشیدن جان حیات در لحظه، درک و دریافت حالات و آنات حقیقی زندگی

به مأمنی رو و فرصت شمر طریقه عمر
   که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

فرصت شما و صحبت کز این دو راهه منزل
چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن

5- انتظار و طلب موعود،

انتظار رسیدن به فضایی آرمانی از مفاهیم عمیقی است که در سراسر دیوان حافظ به صورت آشکار و پنهان وجود دارد، حافظ گاه به زبان رمز و سمبول و گاه به استعاره و کنایه در طلب موعود آرمانی است.
اصلاح و اعتراض، شعر حافظ را سرشار از خواسته ها و نیازهای متعالی بشر کرده است:

مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
   که از انفاس خوشش بوی کسی می آید

***
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
    چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

***
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
  کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
***
ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

جبر و اختيار
مسأله جبر و اختيار يکی از جنجالی‌ترين و غامضترين بحث های کلامی است.
اين بحث ريشه تاريخی بسيار قديم دارد و در گفته ها و انديشه‌های فلاسفه، عرفا، شعرا و ديگران به جلوه‌های گوناگون نمود يافته است.
مفهوم جبر يکی از مفاهيم کليدی و کاربردی اشعار حافظ شيرازی و ابوالعلاء معرّی است.
گروهی آن دو را بر مسلک جبر و گروهی ديگر با تفسير و تأويل ابياتشان آنها را معتقد به اختيار می‌دانند.
اين نوشتار سعی در بررسی اين موضوع و مقايسه تطبيقی اشعار اين دو شاعر نامی، در اين زمينه دارد.
گرچه در ترازوی ديدگاه هر دو شاعر در زمينه جبر و اختيار، کفه جبر سنگينی می کند؛ ولی هاله‌ای از ترديد و آشفتگی بر جهان بينی هر دو سايه می‌گستراند که در بسياری از موارد در نگرش حافظ، به انديشه اختيار انگارانه تصريح دارد؛ ولی ابوالعلا تنها به برگزيدن روشی ميانه بسنده می‌کند و بندرت سخن از اختيار می‌گويد.
بنابراين می بينيم که در نگرش خواجه شيراز نوعی معنويت توأم با رندی است که اين امر از جهان بينی معرّی دريافت نمی‌گردد.

آنچه دریافت اندیشهٔ حافظ را دشوار می‌سازد، دو سویه بودن جهان بینی اوست.
این دو سویگی، کشاکش وسوسه های زمینی و جاذبه‌های آسمانی است.
در شعر او، از یک سو رندی و قول و غزل و دعوت به زیبایی‌های زندگی و خوش باشی خیام موج می‌زند و از سوی دیگر، در بعضی از غزل‌هایش، عرفانی می‌جوشد که از چشمه سار اندیشهٔ بایزید و حلاج و دیگران سیراب می‌شود.
این چنین، حافظ پژوهان، در مدار دو قطب سرگردانند:
دسته‌ای او را مانند بایزید و عطار و سنایی و مولوی، عارف مطلق می‌دانند و دسته‌ای دیگر تنها، ردّ پای رندی را می‌جویند که منادی راه نو و پژواک آوازهای تازه است.
در باب جهان بینی حافظ ، بحثهای بسیاری شده و متاسفانه در دوره اخیر دراین چهل پنجاه سال ، کتابهایی نوشته شد که در این کتابها ، بی نظری و بی غرضی رعایت نشده و مطالبی نوشته و گفته شده است که حقا و انصافا بعضی از آنها ، جفای به حافظ است .
برخی حتی اهانت به اوست .
حافظ را کافر و بی دین و زندیق و منک ر آخرت و از این قبیل چیزها معرفی کرده اند .
کسی را که زیباترین اشعارش ، اشعار عرفانی است یا لااقل اشعار عرفانی جزو زیباترین اشعار اوست :

در ازل ، پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوه ای کرد رخت ، دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
مدعی خواست که آید به تماشا گه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد

مقوله وحدت تجلی که از مباحث معروف عرفان است در مقابل نظریه فلاسفه اسلامی که قائل به کثرت فاعلیت هستند قرار می گیرد . عرفا به وحدت فاعلیت و وحدت تجلی قائلند :
عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
صوفی از پرتو می ، در طمع خام افتاد

یا غزل «در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد » که قبلا اشاره کردم . یا :

هر دو عالم یک فروغ روی اوست
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم

وجود این قبیل اشعار را که در سراسر دیوان حافظ پراکنده است و ندای یک عرفان والای مصفای غیبی را می دهد ، عجیب این است که افرادی حافظ را فاسق و غرق در محرمات و پستی های معمولی بشری معرفی کرده اند ،در عین حال خود ، " حافظ " را ستایش می کنند و می گویند که :
همچنانی که دچار سرمستی بود ، ، غرق معرفت نیز بوده ! این دیگر از عجایب است که اینان چگونه " معرفت را با مستی " به سادگی مخلوط می کنند .

»مسئله حیرت»

یکیاز مهمترین مباحث عرفا ، مباحث عرفانی موجود در مکتب آنهاست .
همان چیزی که متأسفانه گروهی آن را به «شک» تعبیر کرده اند .
شک یعنی تردید در ریشه قضایا ، در حالی که این غیر از حیرت عارف است .
هر چه عرفان و معرفت او بیشتر می شود ، حیرتش هم بیشتر می شود .
«رب زدنی تحیّرا فیک » از دعاهایی است که نقل شده .
«و ما عرفناک حق معرفتک» که از رسول اکرم «ص» نقل شده است بی اعتنایی به دنیا دید عارفانه است .
بی اعتنا به دنیا ، مال آن انسان مستغنی است و مستغنی کسی است که دلش با خدا آشناست :
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
در این بازار اگر سودی است با درویش خرسند است
الهی منع مم گردان به درویشی و خرسندی

الحق و الانصاف این دید بسیط عارفانه مال یک آدم رند و عرقخور پلاس در خانه عرق فروش نیست .
آن چهره مغشوشی که بعضی از حافظ ساخته اند ، چهره یک عارف پاکباخته نیست .
از خصوصیات عارفانه حافظ در دیوان او ، سوء ظن او به استدلال است که این از خصوصیات بارز عرفاست :

پای استدلالیان چوبین بود
پای چوبین سخت بی تمکین بود
حافظ این مضمون را در غزلهای متعددی گفته است :
که کس نگشود و نگشاید ، به حکمت این معما را
یعنی از راه «حکمت» نمی توان فهمید. بحث
دوری از دورنگی و سالوس ستیزی

سالوس ستیزی حافظ هم از وجوه عرفانی اوست.
خواجه دشمن نفاق و دورنگی است و تزویر در هر کس که باشد چه در شیخ ، چه در صوفی ، چه در امیر ، برای او فرق نمی کند . با تزویر مخالف است . این هم ناشی از همان دید عرفانی است :

گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود

تا ریا ورزد و سالوس ، مسلمان نشود

این حرف یک عارف وارسته است به یقین حافظ ، زبان و نفس یک عارف کامل را دارد .

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما ، گل بی خار کجاست ؟

من اگر خارم اگر گل چمن آرایی هست

که ازآن دست که او می کشدم می رویم